رفع افتادگی پلک به روش پلاسماجت

سرویس سلامت و پزشکی بی باک؛ بخش مهمترین عناوین:

شیوه نادرست زندگی از جمله مصرف سیگار، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و آلاینده های محیطی در ایجاد چین و چروک اطراف چشم نقش زیادی دارد. برای از بین بردن این چین و چروک راه های زیادی وجود دارد که یکی بهترین راه ها برای درمان افتادگی و چین و چروک چشم روش پلاسماجت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قبل از توضیحاتی پیرامون محاسن استفاده از دستگاه پلاسما برای رفع افتادگی پلک ها شما را با این دستگاه آشنا می نماییم.

پلاسماجت چیست ؟

پلاسما جت روشی برای از بین بردن افتادگی و پیری پلک است که بدون نیاز به جراحی و برش های ناشی از آن می توان جوانسازی پلک را انجام داد، این خدمت برای افرادی مناسب است که تمایلی به جراحی پلک ندارند و میخواهند بدون نیاز به بی هوشی و جراحی ( به دلیل ترس از بی هوشی) پلک هایی جوان و زیبا داشته باشند.

 

پلاسماجت پیشرفته ترین روش برای از بین بردن چین و چروک چشم:

پلاسما جت روشی می باشد که قادر است با تکیه بر از آخرین دستگاه های جوانسازی زیبایی و جذابیت را به شما ارائه نماید. تمرکز در گزینشمتخصص‌های پوست و یا کلینیک زیبایی در این زمینه از اهمیت ویژه ای بر خوردار است؛ ضمن اینکه بایستی با دقت به عواملی مانند کیفیت عمل و تجربه ی پزشک نسبت به این مساله تصمیم گیری نمایید

 

روش رفع افتادگی چشم به وسیله پلاسماجت :
در این روش از تیغ و برش استفاده نمیشود و در واقع پوست یا چربی پلک برداشته نمیشود بلکه با استفاده از پلاسما لایه سطحی پوست تصعید( مستقیما از جامد به گاز تبدیل میشود) میشود و این مساله باعث جمع شدن لایه های زیرین پوست میشود.

 

 

 

این روش برای چه کسانی مفید است ؟
*افرادی که از جراحی یا از بیهوشی و بیحسی هراس دارند
* افرادی که افتادگی کمی دارند و قصد دارند آنرا ترمیم کنند
* افرادی که افتادگی یکطرفه دارند و ممکن است جراحی باعث عدم تقارن شود
* افرادی که بیماری خونریزی دهنده دارند یا دارویی مثل وارفارین مصرف میکنند
*افرادی که مشغله زیادی دارند و تورم و بخیه یک هفته ای جراحی را نمیتوانند داشته باشند
* افرادی که چشمان شرقی دارند و قصد دارند با کمی لیفت نمای غربی تری به آن بدهند
* افرادی که قبلا جراحی پلک کرده اند ولی متقارن نیست و میخواهند هر دو چشم متقارن شود

 

 

مزایای استفاده از پلاسماجت:

الف: عوارض جراحی پلک را ندارد. ب: بهترین نتیجه را افرادی که دچار شلی و افتادگی متوسط پوست بدون سایر نشانه های پیری چون چروک می برند ج: این روش بسیار سریع بوده و در مدت زمان کمتر از 30 دقیقه قابل انجام است د: بهبودی بسیار سریع بوده و در مدت زمانی کمتر از 10 روز التهاب رفع می شود ه: فرد در مدت زمان کمتر از یک هفته به محیط کار بر می گردد .

 

 

 

عوارض پلاسماجت چیست ؟
در بررسی های انجام شده این عمل در کلینیک های اروپا برروی ۱۰۰۰ بیمار( ۸۰۰ خانم و ۲۰۰ آقا) در سنین ۲۳ تا ۸۲ سال انجام شده است. بیماران با هر میزان افتادگی پلک و حتی سیگاری ها هم عمل شده اند. نکته مهم اینکه ۱۰۰ درصد بیماران از عمل راضی بوده اند و هیچ یک عوارضی نداشته اند.

 

بدون نیاز به جراحی (پلاسماجت) پوست اضافه پلک خود را بردارید:

روش بسیار جدیدی بوده که از تیغ جراحی برای برش پلک استفاده نمیشود. بلکه از طریق پلاسما انجام می پذیرد. پلاسما حالت چهارم ماده است.( جامد, مایع, گاز, پلاسما) که از گرم کردن گاز بوجود میاید و باعث یونیزاسیون سلولی میشود.در این روش , لایه سطحی پوست( اپیدرم) از جامد به گاز تبدیل میگردد.وموجبات جمع شدن لایه های تحتانی پوست میشود.
ابتدا کرم موضعی زایلوپی را به مدت ۲۰ دقیقه روی پلک میمالیم. ودر صورت نیاز بیحسی تزریقی زیر پلک هم صورت میگیرد.
از ۲ تکنیک اسکن کردن و نقطه به نقطه استفاده میشود.مدت اینکار حدود نیم ساعت میباشد.وتعداد جلسات درمان بین ۱ تا ۲ جلسه به فاصله یک ماه است.
پوسته ریزیهای پس از عمل روی پلک ایجاد شده که در طی یک هفته از بین میرود.وپلک به حالت طبیعی خود برمیگردد.

 

 

همه آنچه بدان احتیاج دارید در پلاسماجت:

*در افرادی با افتادگی خفیف تا متوسط پلک *افرادی که تمایل به جراحی یا بیهوشی ندارند. *رفع اسکار *افرادی که سابقه جراحی پلک داشته ومجددا پلک انها دچار افتادگی شده. *رفع آکنه *از بین بردن چین و چروک های اطراف لب

این روش عارضه عمده ای نداشته وبا توجه به اینکه حدود ۷۰% پوست اضافه پلک برداشته میشود. لذا خطر باز بودن پلک که بعد از جراحی دیده میشود, در این روش وجود ندارد.
بعد از عمل از کرم ترمیم کننده برای چند روز استفاده میشود.

 

مرکز زیبایی و لیزر ایکیاس زعفرانیه با مدیریت دکتر عباس خیرخواه مفتخر است که گام های موثر و هدفمندی در راستای زیبا سازی و جوان سازی مردم شریف ایران بردارد و با استفاده از آخرین و پیشرفته ترین تکنولوژی های روز پزشکی دنیا خدماتی شایسته به شما ارائه کند.

 

آدرس: زعفرانیه، خیابان مقدس اردبیلی، بین کیهان و پسیان، پلاک٣١، ساختمان ایکیاس، واحد١٣

وب سایت: drkheirkhah.com
تلگرام: @doctor_kheirkhah
اینستاگرام: https://www.instagram.com/doctor_kheirkhah

شماره تماس:
۰۲۱۲۲۱۷۲۶۵۷
۰۲۱۲۲۱۷۲۶۵۹

 

ارسال شده در 11 اردیبهشت 1396 توسط آقای توکلی با موضوع رپرتاژ

منبع: بی باک نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۳۱۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه افرادی امام صادق(ع) را شهید کردند؟

امروز، شنبه -۱۵ اردیبهشت- مصادف با ۲۵ شوال و سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) است؛ امامی که به شیخ الائمه و رئیس مذهب شیعه شناخته می‌شود و سال‌ها به تربیت شاگردانی پرداخت که جهانیان از علم دانشمندان اسلامی انگشت به دهان ماندند.

این روز‌ها که زائران بیت الله الحرام پس از ۹ سال انتظار برای به جا آوردن عمره مفرده عازم مکه شده اند، در مدینه خدمت پیامبر اکرم (ص) رسیده و در حرم بقیع به زیارت حضرت صادق (ع) و ائمه بقیع می‌روند. در زیارت امین الله که برای امامان معصوم وارد شده، از خدا می‌خواهیم که ما را عاشق برگزیده دوستانش یعنی ائمه قرار دهد و در ادامه از پروردگار می‌خواهیم ما را از اخلاق دشمنانش دور بدارد و در برخی زیارتنامه‌ها به امام عرض می‌کنیم که «من با کسی در صلح و آرامشم که با شما از در دوستی و سلامت درآید و با هر کسی در جنگ و دشمنی هستم که با شما در جنگ است»؛ به ویژه کسانی که کمر به قتل شما بسته اند.

در برخی روایات نیز به نقل از ائمه معصومین آمده که «ما منا الا مقتول او مسموم.» هر یک از ائمه به شهادت رسیدند و هیچکدام به مرگ طبیعی از دنیا نرفتند. اگر در مظلومیت امام صادق (ع) اشک می‌ریزیم و در شهادت آن حضرت گریه می‌کنیم، باید بدانیم چه کسانی آن حضرت را به شهادت رساندند و چه ویژگی‌هایی داشتند تا تکلیف خود را با آنان مشخص و صف خود را از آنان جدا کنیم.

آغاز امامت امام صادق (ع) با حکومت هشام پسر عبدالملک و پایان آن با دوازدهمین سال از حکومت ابوجعفر منصور (المنصور بالله) مشهور به دوانیقی مصادف بوده است. در واقع آن حضرت از آغاز ولادت تا هنگام شهادت، حکومت جائرانه ۱۰ نفر از امویان به نام‌های عبدالملک پسر مروان، ولید پسر عبدالملک (ولید اول)، سلیمان پسر عبدالملک، عمر پسر عبدالعزیز، یزید پسر عبدالملک (یزید دوم)، هشام پسر عبدالملک، ولید پسر یزید (ولید دوم)، یزید پسر ولید (یزید سوم)، ابراهیم پسر ولید و مروان پسر محمد و دو تن از عباسیان یعنی سفاح و منصور را تحمل کردند.

اگرچه دومین خلیفه عباسی از نوادگان عباس بن عبدالمطلب بود و ساخت شهر بغداد به دستور او انجام گرفت ولی نباید فراموش کنیم که در دوره خلافت او، قیام‌های متعددی از جمله قیام نفس زکیه رخ داد و به دستور او بسیاری از سادات حسنی زندانی شده و به شهادت رسیدند و در نهایت امام صادق (ع) به دستور او به شهادت رسید.

حجت الاسلام مهدی پیشوایی که در دوران کرونا دار فانی را وداع گفت، در کتاب سیره پیشوایان نوشت: ابوجعفر منصور از تحرک و فعالیت سیاسی امام صادق (ع) سخت نگران بود. محبوبیت عمومی و عظمت علمی امام بر بیم و نگرانی او می‌افزود. به همین جهت هر از چندی به بهانه‌ای امام را به عراق احضار می‌کرد و نقشه قتل او را می‌کشید ولی هر بار به نحوی خطر از وجود مقدس امام برطرف می‌شد. منصور شیعیان را در مدینه به شدت تحت کنترل و مراقبت قرار داده بود، به طوری که در مدینه جاسوسانی داشت که کسانی را که با شیعیان امام صادق رفت وآمد داشتند، گردن می‌زدند.

این پژوهشگر تاریخ اسلام افزود: امام، یاران خود را از نزدیکی و همکاری با دربار خلافت باز می‌داشت. روزی یکی از یاران امام پرسید «برخی از ما شیعیان گاهی دچار تنگ دستی و سختی معیشت می‌گردد و به او پیشنهاد می‌شود که برای این‌ها (بنی عباس) خانه بسازد، نهر بکند (و اجرت بگیرد)، این کار از نظر شما چگونه است؟» امام فرمود «من دوست ندارم که برای آن‌ها (بنی عباس) گرهی بزنم یا درِ مشکی را ببندم، هرچند در برابر آن پول بسیاری بدهند. زیرا کسانی که به ستمگران کمک کنند، در روز قیامت در سراپرده‌ای از آتش قرار داده می‌شوند تا خدا میان بندگان حکم کند».

پیشوایی افزود: امام، شیعیان را از ارجاع مرافعه به قُضات دستگاه بنی عباس نهی می‌کرد و احکام صادر شده از محکمه آن‌ها را شرعاً لازم الإجرا نمی‌شمرد. امام هم چنین به فقیهان و محدثان هشدار می‌داد که به دستگاه حکومت وابسته نشوند ومی فرمود: فقیهان اُمَنای پیامبرانند، اگر دیدید به سلاطین روی آوردند (و با ستمکاران دمساز و همکار شدند) به آنان بدگمان شوید واطمینان نداشته باشید.

امام صادق (ع) همواره از منصور دوانیقی دوری می‌گزید و استاد پیشوایی با اشاره به یک روایت در این زمینه نوشت: روزی منصور به امام صادق (ع) نوشت «چرا مانند دیگران نزد ما نمی‌آیی؟» امام در پاسخ نوشت «ما (از لحاظ دنیوی) چیزی نداریم که برای آن از تو بیمناک باشیم و تو نیز از جهات اُخروی چیزی نداری که به خاطر آن به تو امیدوار شویم. تو نه دارای نعمتی هستی که بیاییم به خاطر آن به تو تبریک بگوییم و نه خود را در بلا و مصیبت می‌بینی که بیاییم به تو تسلیت دهیم، پس چرا نزد تو بیاییم؟!» منصور نوشت «بیایید ما را نصیحت کنید» که امام پاسخ داد «اگر کسی اهل دنیا باشد، تو را نصیحت نمی‌کند و اگر هم اهل آخرت باشد، نزد تو نمی‌آید!»

استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب سیری در سیره ائمه اطهار (ع) درباره احضار امام ششم (ع) به مرکز خلافت نوشت: منصور گاهی با امام صادق (ع) سخت می‌گرفت و گاهی آسان. ظاهرا هیچ وقت حضرت را به زندان نبرد ولی خیلی از اوقات ایشان را تحت‌نظر قرار می‌داد. یک دفعه ظاهرا دو سال حضرت را در کوفه تحت‌نظر قرار داد و چندین بار امام را احضار کرد و فحاشی و هتاکی نمود که «می‌کشمت، گردنت را می‌زنم؛ تو علیه من تبلیغ می‌کنی و مردم را بر علیه من می‌شورانی...».

عبداللّه بن فضل بن ربیع از پدرش (وزیر دوره عباسی) نقل کرده است: منصور، در سال ۱۴۷ سفر حج کرد و بعد به مدینه رفت و به ربیع گفت «کسی را به دنبال جعفر بن محمّد بفرست تا او را با رنج و عذاب نزد ما بیاورد. خدا مرا بکشد، اگر من او را نکشم!» ربیع چنان وانمود کرد که فراموش کرده است. دوباره منصور تکرار کرد و ربیع هم باز خود را به غفلت زد. این بار منصور نامه تندی به ربیع نوشت و به او پرخاش کرد و فرمان داد که کسی را بفرستد تا جعفر بن محمّد را بیاورد.

زمانی که امام صادق (ع) وارد شد، منصور شروع به تهدید آن حضرت کرد و سخنان درشت به زبان آورد و گفت «ای دشمن خدا! مردم عراق تو را رهبر خود دانسته و زکات مالشان را برای تو می‌فرستند و تو از سلطنت من سرپیچی می‌کنی و در پی آشوب و غائله هستی، خدا مرا بکشد که اگر من تو را نکشم!»

زمام داران بنی امیه می‌کوشیدند تا به هر شکلی مردم را از مکتب اهل بیت (ع) دور نگه داشته، میان آنان و پیشوایان بزرگ اسلام فاصله ایجاد کنند و به این منظور مردم را به مفتیان وابسته به حکومت وقت یا حداقل فقیهان سازشکار و بی ضرر رجوع می‌دادند. زمام داران عباسی نیز با آن که در آغاز کار، شعار طرفداری و حمایت از بنی هاشم را دستاویز رسیدن به اهداف خویش قرار داده بودند ولی پس از آن که جای پای خود را محکم کردند، همین برنامه را در پیش گرفتند.

خلفای عباسی همانند امویان، پیشوایان بزرگ خاندان نبوت را که جاذبه معنوی و مکتب حیات بخش آنان مردم را شیفته و مجذوب خود ساخته و به آنان بیداری وتحرک می‌بخشید، برای حکومت خود کانون خطر تلقی می‌کردند و از این رو کوشش می‌کردند به هر وسیله‌ای که ممکن است، آنان را در انزوا قرار دهند که این موضوع، در زمان امام صادق (ع) بیش از هر زمان دیگری به چشم می‌خورد.

در عصر امام ششم حکومت‌های وقت به طور آشکارا تلاش می‌کردند تا افرادی را که خود مدتی شاگرد مکتب آن حضرت بودند، در برابر مکتب امام بر مسند فتوا و فقاهت نشانده و مرجع مردم معرفی کنند، چنان که ابن ابی ذئب و مالک بن انس را بر مسند فتوا نشاندند.

منصور ملعون پس از به شهادت رساندن حضرت صادق (ع) تصمیم گرفت تا جانشین آن حضرت را نیز به قتل برساند و لذا وقتی توسط محمد بن سلیمان، فرماندار مدینه از شهادت امام صادق (ع) آگاه شد، طی نامه‌ای به وی نوشت «اگر جعفر بن محمد شخصی را جانشین خود قرار داده، او را احضار کن و گردنش را بزن!» طولی نکشید که گزارش فرماندار مدینه به این مضمون به بغداد رسید که «جعفر بن محمد ضمن وصیتنامه رسمی خود، پنج نفر را به عنوان وصی خود برگزیده که عبارتند از خلیفه وقت، منصور دوانیقی! محمد بن سلیمان یعنی فرماندار مدینه و خود گزارش دهنده! عبدالله بن جعفر بن محمد که برادر بزرگ امام کاظم (ع) بود، موسی بن جعفر (ع) و حمیده همسر آن حضرت».

فرماندار در ذیل نامه کسب تکلیف کرده بود که کدام یک از این افراد را باید به قتل برساند و منصور که هرگز تصور نمی‌کرد با چنین وضعی روبرو شود، فوق العاده خشمگین شد و فریاد زد «این‌ها را نمی‌شود کشت!» این وصیت نامه امام صادق (ع) یک حرکت سیاسی بود. زیرا آن حضرت از قبل امام بعدی و جانشین واقعی خود یعنی امام کاظم (ع) را به شیعیان خاص و خاندان علوی معرفی کرده بود ولی از آنجا که از نقشه‌های شوم و خطرناک منصور آگاهی داشت، برای حفظ جان پیشوای هفتم چنین وصیتی کرده بود.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی